Door Dr Anthony Bergin, Senior Fellow @ Strategic Analysis Australia, Expert Associate @ National Security College en Prof Gregory Rose, Senior Fellow @ thinc., Australian National Centre for Ocean Resources and Security, Universiteit van Wollongong Australië
Als kleine kinderen die opgroeiden in Melbourne, herinnerden we ons dat we met Kerstmis in de rij stonden voor de enorme etalages van het warenhuis Myers, vol verwondering en ogen kijkend naar de besneeuwde diorama’s.
Dit jaar kondigden anti-Israël opruiers aan dat ze de lancering van de kerstetalages op zondag 17 november wilden verstoren. Het evenement werd afgelast uit bezorgdheid over de veiligheid van personeel en klanten. De slachtoffers van deze verstoring waren de kinderen, ouders en familieleden die het doelwit waren omdat ze bij dit jaarlijkse kerstevenement wilden zijn.
Australia’s Foreign Minister encouraged further anti-Israel agitation and civil disruption when she successfully changed Australian policy, voting against Israel in the UN General Assembly’s Second Committee. A Christmas cancelation is just collateral damage in the federal government’s campaign against the Jews who “occupy” Israel’s disputed territories.
Eén stemming in de Algemene Vergadering van de VN waarover Australië van standpunt veranderde, was het steunen van een verklaring van permanente Palestijnse soevereiniteit over natuurlijke hulpbronnen. Labor frontbencher Jason Clare zei op vrijdag 15 november dat het steunen van Palestijnse soevereiniteit ging over “het opbouwen van een momentum voor een tweestatenoplossing”. Nou, nee. Australië heeft al meer dan 20 jaar nee gestemd of zich onthouden van stemming over deze resolutie. De recente ommezwaai van Australië bij het stemmen in de VN om zich tegen Israël te keren, is gewoon een poging om vooruitgang in de richting van een onderhandelde toekomst over de soevereiniteitskwestie te blokkeren.
Het hoofd van de Algemene Delegatie van Palestina in Australië, Izzat Abdulhadi, verwelkomde de verandering van mening van de regering. Het nieuwe standpunt “is in overeenstemming met het internationaal recht en het advies van het Internationaal Gerechtshof dat onlangs is gepubliceerd”, zei hij.
Maar het advies van het Internationaal Gerechtshof over Israël en de Palestijnse situatie toont eens te meer aan dat wanneer het over Israël gaat, politiek slecht recht maakt. Het hof heeft geen goede juridische analyse gemaakt van de status van de Palestijnse gebieden. Het hof nam niet de moeite om de existentiële veiligheidsproblemen te analyseren waarmee Israël sinds zijn oprichting als staat wordt geconfronteerd. Zoals de vice-president van het hof, Julia Sebutinde, duidelijk maakte in haar afwijkende mening, werd in het advies het agentschap, door oorlog en terreur, van Israëls buren en Palestijnse leiders gedurende tientallen jaren, dat de kern vormt van de bedreiging van Israëls veiligheid en de afwezigheid van een Palestijnse staat, volledig weggemoffeld. Het ICJ deed het voorkomen alsof de langdurige Israëlische aanwezigheid in de Palestijnse gebieden uitsluitend te wijten was aan de Israëlische obstructie.
De andere VN-resolutie waar Australië voor stemde, gaf Israël de schuld van een olievlek die lekte uit een Libanese elektriciteitscentrale die twintig jaar geleden door Israël werd getroffen. Die resolutie vermeldde niet eens dat de olievlek ontstond tijdens een oorlog die Hezbollah in 2006 vanuit Libanon begon. De VN-resolutie vergoelijkte een oorlog tegen de enige Joodse staat.
Vergelijk een andere olievlek drie jaar geleden, in februari 2021, toen ruwe olie over de hele Israëlische Middellandse Zeekust begon te spoelen. De massale vervuiling begon aan de noordkant van Gaza en liep 195 km door tot aan Libanon aan de noordkant. Meer dan 1.200 ton teerballen werden door vrijwilligers van de Israëlische kust verzameld, een volume van 1.000 m3, wat extra opruimkosten van 50 miljoen dollar met zich meebracht.
De vervuiling van 2021 was een lozing door een schip in Iraans bezit, dat Iraanse olie vervoerde naar een Syrische raffinaderij, zonder radio-identificatie en in strijd met internationale sancties. De olielozing was blijkbaar opzettelijk. Er was echter geen internationale bezorgdheid of veroordeling.
Die daad van milieuterrorisme volgde op een lange campagne van brandstichting tegen honderdduizenden hectaren Israëlische bossen, meestal gepleegd door Arabieren van de Westelijke Jordaanoever. Tijdens de oorlog tussen Israël en Hezbollah in 2006 brandden 500.000 bomen in Israël af door middel van willekeurige raketaanvallen, zoals nu weer gebeurt in 2024. Hoe durven de zionisten de woestijn groen te maken? Nog een trots moment voor de Australische Labourpartij in haar concurrentiestrijd om stemmen die momenteel wordt gevoerd door de Australische Groenen, wat nogal ironisch is.
Terrorisme, zelfs milieuterrorisme, wordt stilzwijgend gesteund door een overweldigende meerderheid van de VN-gemeenschap wanneer het gericht is tegen de Joodse staat. Israël was het enige land dat in een resolutie werd veroordeeld onder de VN-agenda voor duurzame ontwikkeling.
In deze context moeten we de algemene verslechtering van andere VN-organen opmerken. De Mensenrechtenraad is een schild geworden om autocratieën en criminelen te legitimeren. Het Internationaal Strafhof heeft net een extern onderzoek aangekondigd naar beschuldigingen van seksueel wangedrag tegen zijn hoofdaanklager, Karim Khan. In mei zei Khan dat er redelijke gronden waren om aan te nemen dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de toenmalige minister van Defensie Yoav Gallant verantwoordelijk waren voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid vanaf de dag van de aanval van Hamas op Israël op 7 oktober 2023.
De enige manier om het langdurige Israëlisch-Palestijnse dilemma op te lossen is om de belangrijkste betrokkenen weer aan de onderhandelingstafel te krijgen, een doel dat niet eens wordt genoemd in VN-resoluties die in feite agressie belonen. Het is de dood door duizend sneden als het gaat om de tweeledige steun van Australische politieke partijen voor Israël.
De huidige Australische regering zou haar stem moeten terugdraaien wanneer de soevereiniteitsresolutie volgende maand voor de Algemene Vergadering komt. Helaas is het al te laat om de annulering van de jaarlijkse lancering van de kerstramen in Melbourne terug te draaien.
Een kortere versie van dit artikel verscheen voor het eerst in de nationale krant The Australian op maandag 18 november 2024.
